Stichting Steun Heilig Land zet zich sinds 1986 in voor de noden van christenen die leven in Israël, de Palestijnse gebieden en in Jordanië. Met de financiële bijdragen van onze donateurs zijn wij in staat de werken van de katholieke kerk in het Heilig Land te steunen: scholen, parochies, en instellingen voor zorg en gezondheid. In de keuze van projecten en het doorgeleiden van gelden werken wij nauw samen met de Nederlandse afdeling van de Landscommanderije Nederland van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem. Deze staat in rechtstreeks contact met katholieke organisaties in Jeruzalem ten aanzien van projectkeuzes en verantwoording over de besteding van de middelen.
Ook werken wij al sinds 1986 aan het ontwikkelen van meer begrip en actieve belangstelling voor de noden van christenen in het Heilig Land door het per kwartaal uitgeven van een informatiebulletin.
U kunt zich hier aanmelden voor de nieuwsbrief. De laatste uitgaven van de nieuwsbrieven kunt u hier inzien.
Heilig Grafkerk
De Heilig Grafkerk in de ommuurde oude stad van Jeruzalem is de meest heilige plaats van het christendom in het Heilig Land en wordt ook wel de Kerk van de Wederopstanding genoemd. Volgens de overlevering is ze gebouwd op de plek waar Christus zowel gekruisigd als begraven is. Het is sinds de vierde eeuw een belangrijk pelgrimsoord voor allen die geloven in ‘Hij is gekruisigd, gestorven en begraven en de derde dag verrezen uit den dode.’ Op deze plaats hebben meerdere kerken gestaan die tijdens oorlogen en branden vernietigd werden. Het huidige gebouw stamt uit 1149 en is in vroeggotische stijl gebouwd. De koepel is niet lang geleden volledig gerestaureerd.
Wie zich tussen de massa’s mensen in de nauwe straten van het oude Jeruzalem naar de kerk begeeft, kan zich bijna niet voorstellen dat op deze plaats ooit een heuvel lag, een tuin, een nieuw graf. Om het beheer van de kerk is eeuwenlang letterlijk gevochten. Niet alleen tussen moslims en christenen maar ook tussen verschillende christelijke groeperingen onderling. Zo werd het beheer dan ook steeds op andere families en kloosterordes overgedragen; vaak na zeer gewelddadige incidenten. Sinds 1852 worden verschillende delen van de kerk beheerd door zes kloosterordes. Ook nu zijn er nog regelmatig incidenten, met als gevolg een grote achterstand in onderhoud en restauratie.
In Israël, de bezette Palestijnse gebieden en Jordanië leven naar schatting in totaal 473.000 christenen. Dat is ongeveer 2,7% op een totale bevolking van ruim 17 miljoen inwoners. Ongeveer een derde deel is rooms-katholiek en behoort tot het ‘Latijns Patriarchaat van Jeruzalem’ wat vergelijkbaar is met een diocees of bisdom. Aan het hoofd staat de Latijns Patriarch. Momenteel is dat Aartsbisschop Pierbattista Pizzaballa, een Jordaniër.
Nieuwsbrief ontvangen?
Vul onderstaande contactformulier in om onze nieuwsbrief te ontvangen.
Moeilijke omstandigheden
Het klinkt tegenstrijdig: de nazaten van de eerste christenen in het Heilig Land leven in het gemeenschappelijk erfgoed van Joden, christenen en moslims in een ‘diaspora’. Omdat men niet kan zeggen dat ze uit hun oorspronkelijk woongebied verdreven of vertrokken zijn, is de term ‘diaspora’ eigenlijk onterecht. Toch wordt daarmee uitgedrukt dat van alle niet-Joodse inwoners van Israël en de bezette Palestijnse gebieden, christenen het inderdaad het zwaarst te verduren hebben.
De afscheidingsmuren verlammen het sociale en economische leven van álle Arabieren. En als er al werk is, staan christenen achteraan in de rij, puur vanwege hun geloofsovertuiging. Daarom verlaten veel jonge christenen na school en universiteit het land om elders een bestaan op te bouwen. De achterblijvers leven onder armoedige omstandigheden. De kerk ontfermt zich over hen, biedt humanitaire hulp en vangt de allerzwaksten op. Bij gebrek aan overheidssubsidies kost het elk jaar weer grote moeite om instellingen voor ouderen, gehandicapten en gezondheidszorg financieel rond te laten komen.
Onderwijs
Sinds de heroprichting van dit ‘diocees’ in 1847 zijn in totaal 43 scholen (kleuter, lagere en middelbare scholen) gesticht die door ruim 19.000 kinderen van alle gezindten worden bezocht. Deze scholen vormen bovendien met ruim 1.500 arbeidsplaatsen een van de belangrijkste bronnen voor werk voor christenen. Deze zogenaamde ‘Latijnse Scholen’ ontvangen geen overheidsubsidies en zijn geheel afhankelijk van schoolgeld. Daarmee wordt gemiddeld ongeveer de helft van de kosten gedekt. Dat is verre van toereikend want de meeste ouders zijn door de zeer slechte economische en sociale omstandigheden niet in staat het schoolgeld te betalen. Zonder hulp van buiten is het niet mogelijk het aanbod van christelijk onderwijs op peil te houden. Ook is er een christelijke universiteit, de Bethlehem University.
Goed christelijk onderwijs ligt aan de basis van respect voor de ander, als deur naar blijvende vrede. Het land is gebaat bij een generatie van positieve denkers die een oplossing ziet in geweldloosheid of die niet wegvlucht voor gebrek aan kansen. Dat geldt niet alleen voor christelijke jongeren, maar ook voor hun moslim generatiegenoten voor wie de christelijke scholen hun deuren ook openzetten.
Katholieke organisaties
Het Latijns Patriarchaat in Jeruzalem is het diocees van de rooms-katholieke kerk in Israël, de Palestijnse gebieden, Jordanië en Cyprus. Onze steun aan scholen, parochies en priesters wordt door het Latijns Patriarchaat gecoördineerd. Ook de noodhulp aan de christelijke inwoners van de Gazastrook loopt via deze organisatie.
Het pauselijke missiekantoor ‘Pontifical Mission’ in Jeruzalem coördineert onze steun aan christelijke instituten voor zorg en gezondheid, zoals tehuizen voor hulpbehoevende ouderen, gehandicapte kinderen en volwassenen, dagopvang, werkplaatsen voor vakopleiding, en ziekenhuizen. De meeste instituten en tehuizen worden door religieuze ordes geleid.
Door de samenwerking met deze twee organisaties zijn wij ervan verzekerd dat onze financiële bijdragen dáár komen waar ze het hardst nodig zijn.